گاهی یک حرف به دریایِ سخن می ارزد

آنچنان که لبِ بلبل به چمن می ارزد

گاهی اوقات میانِ ستم ِ فاصله ها

بردنِ نام ِ محمد به قرن می ارزد

پشتِ هر وصل ِ نِکو در به دری خوابیده

پس به امّید لقا، ترکِ وطن می ارزد

سر ِ سائیده به خاک کفِ پایِ زهراست…

…آن سری را که مَثَل گفته به تن می ارزد

در بهشتی که فقط میوه یِ فصلش سیب است

کیسه برداشتن و پرسه زدن می ارزد

راهِ دوری نَرَوَد فاطمه جان گاه گهی                     یک دو تا قاچ از آن سیب به ما هم بدهی

بقیه مطالب در ادامه مطلب...